Kościół w Podlesiu koło Lubawki powstał na zlecenie opata klasztoru cystersów w Krzeszowie, Bernharda Rosy, jako miejsce pielgrzymkowe związane z kultem Czternastu Wspomożycieli. Pierwotny kościół o konstrukcji szachulcowej został wybudowany przez Martina Urbana w latach 1685–1687. Sanktuarium cieszyło się taką popularnością wśród pielgrzymów, że w 1723 roku opat Dominicus Geyer postanowił wznieść większy, murowany kościół, co też zostało zrealizowane przez mistrza budowlanego Michaela Jentscha z Jawiszowa. Do zachowanej do dzisiaj jednonawowej skromnej świątyni dobudowano w latach 1790–1792 taras z kryptą (celą) św. Aleksego i kamienną balustradą. Co ciekawe, trasa pielgrzymki z Krzeszowa do Podlesia była niegdyś oznaczona 14 kolumnami, na których stały posągi świętych (zachowały się tylko trzy kolumny). Na balustradzie tarasu w 1792 roku umieszczono wtórnie dwie kamienne rzeźby: św. Barbary i św. Katarzyny. Szczególną atrakcją kościoła jest zachowana krypta pod schodami, w której znajduje się naturalnej wielkości kamienna rzeźba św. Aleksego, który wg legendy przez 16 lat miał żyć w ascezie w komórce pod schodami. Za