Pomiędzy wioskami Leśna i Zielone Ludowe na wzgórzu Grodczyn (Ratschenberg, 803 m npm.) przez ponad 100 lat istniała niewielka kolonia ok. 20 domów. Kolonia po wojnie otrzymała w 1948 r. (MP 1948 nr 78 poz. 692) nazwę Grodziec, wcześniej spotykano się z nazwą Raczyn, bądź Racimberk - będącymi fonetycznym tłumaczeniem nazwy niemieckiej, która pochodziła od wspomnianego wzgórza. Zamieszkana była przez ubogich rolników - każde gospodarstwo miało działkę gruntu na południowych zboczach (wówczas niezalesionych) Grodczyna. Z pewnością sporo mieszkańców pracowało również w kamieniołomie i wapienniku we wschodniej części kolonii - tak zresztą na powojennych mapach nazywały się pozostałości wioski "Wapiennik Grodziec". Administracyjnie podlegał Lewinowi, a wyludniać Grodziec zaczął się już po II wojnie światowej, by zaniknąć w połowie lat 60. (moose)